شکیبایی وانتظار...
ای دل بشارت میدهم خوش روزگاری میرسد
یادردوغم طی میشودیاشهریاری میرسد
ای منتظرغمگین مباش قدری تحمل بیشتر
گردی بپاشددرافق گویا سواری میرسد
مولای من...
ای آنکه همه ی هستی چشم به راه تواندوعزت وعدالت درآمدنت بی قرار...
ای محبوب خدا وهمه ی اولیا...از عنایت ولطفت شرمنده وشاکریم که یک ذره از اقیانوس بی کران انتظاررابه ما چشاندی ودریچه ی فهممان را گشودی...
وتوفیق الهی نصیبمان شد که ازتو...مرکزدایره ی جهان دم زنیم وازتوسخن گوییم...
از تو میخواهیم که با یک نظر کیمیایی دیگرمارادرمقام عمل قراردهی تا نعمت برما تمام شود...
امام رضا(ع)فرموده اند:چقدرشکیبایی وبردباری وچشم به راه گشایش وکامیابی بودن خوب وزیباست!
شکیبایی خود نیکوست وهنگامی که در کنار انتظار وآماده باش مهدی موعود قرار می گیرد خوب تر است و نیکوتر...
به راستی زیبایی درکنار هم بودن این دودرچیست که قبله ی هفتم...امام هشتم باچنین تعجب وتحسینی ازآن یاد میکند؟!
چگونه است که خداوند متعال همه ی پیامبران را در مقام انتظار نشانده وهمراهی خودراهم با آنان اعلان فرموده وهمه ی کتاب های آسمانی را به این مژده زیوروزینت داده؟!
وچطورمهدی موعودرا درمرکز دایره ی امامت ورسالت نشانده است؟!
انتظارخودرا ندیدن وپیوسته به حضرت دوست نگاه کردن است...
بردوست تکیه باید برخویشتن نشاید
موسی صفت بیفکن ازدست خودعصا را
منتظرحتی یک لحظه هم از یاربی خبر نیست وچه عالیست که انسان هماره به طاووس اهل بهشت بنگرد وآنی ازاو به غیر متوجه نشود...
پس چه زیباست صبردراین مسیر همراه انتظار که این دوبرکت های فراوان وارزشمندی خواهد داشت...
انتظار مقدم دلدار می باید کشید
در وفاداری جفا بسیار می باید کشید